W pierwszej regule naszego Zgromadzenia z 1882r. napisanej przez o. Piotra Semenenkę CR czytamy:
Parafia powinna być uważana przez siostry za prawdziwą rodzinę dobrze urządząną i ściśle zjednoczoną w duchu i miłości Chrystusa Pana;
powinna w myśli i pragnieniach sióstr być podobna do szczęśliwej społeczności pierwszych chrześcijan gdzie mnóstwo wierzących miało jedno serce i jedną duszę.
W trudzie budowania wspólnoty parafialnej siostry uczestniczą jako:
- katechetki –
wspierając duszpasterzy w przekazywaniu Ewangelii dzieciom, młodzieży i dorosłym;
- zakrystianki –
troszcząc się o świątynie, miejsca spotkań wspólnoty ludu Bożego.
Ponadto ułatwiają pracę kapłanom, prowadząc niekiedy kancelarie parafialne. Niemal wszędzie tam, gdzie żyją i pracują, śpieszą zmartwychwstanki z pomocą charytatywną.
Szczególną formą katechizacji są dni skupienia czy pomoc w rekolekcjach parafialnych, które niosą pomoc szukającym prawdy, dobra i piękna. Religijnemu odrodzeniu służą również pielgrzymki organizowane przez siostry do sanktuariów maryjnych, do Matki i wzoru wszystkich katechetów.
