Historia

Nasze korzenie sięgają XIX w., a dokładnie upadku Powstania Listopadowego w 1831r. Wielu wybitnych Polaków na czele z Adamem Mickiewiczem znalazło się w Paryżu na emigracji. Ci, którzy kochali swoją Ojczyznę zrozumieli, że zmalały szanse na odzyskanie niepodległości droga zbrojnego powstania, nie zgasły jednak w nich nadzieje na ratowanie Ojczyzny poprzez prace nad moralnym odrodzeniem narodu. Adam Mickiewicz powiedział: „Polsce potrzeba nowego zakonu”. Bogdan Jański, Hieronim Kajsiewicz
i Piotr Semenenko założyli Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa.


W myśli Bożej były jeszcze Siostry Zmartwychwstanki. Do żeńskiej gałęzi Zgromadzenia Pan Bóg powołał dwie Polki, matkę i córkę: Celinęi Jadwigę Borzęckie. Pod kierunkiem Ojca Piotra Semenenki, ówczesnego generała Zmartwychwstańców, przyszłe założycielki poznawały zasady zmartwychwstańskiej drogi własnego uświęcenia i pracy dla innych.
6 stycznia 1891r. w Rzymie złożyły śluby dając tym samym początek Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa.

Celem powstałego na emigracji Zgromadzenia była i jest praca nad moralnym odrodzeniem społeczeństwa, dlatego Siostry podjęły pracę wychowawcza wśród dzieci w Rzymie, a gdy tylko stało się to możliwe przybyły na ziemie ojczyste. Wkrótce udały się z misją do Bułgarii i Ameryki.

Wyznajemy głęboką wdzięczność Bogu w Trójcy Przenajświętszej za wszystkie łaski, jakimi obdarzył Zgromadzenie Ojców. Ich współzałożyciel, Ojciec Piotr Semenenko, był kierownikiem duchowym naszych Matek Celiny i Jadwigi Borzęckich i przekazał im myśl założenia Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek oraz wszczepił w ich serca,  a przez nie naszemu Zgromadzeniu, skarby duchowości zmartwychwstańskiej.

(Z Dokumentu XII Kapituły Generalnej)