W 1875r. Celina z córkami przyjechała do Rzymu. Tu poznały ojca Piotra Semenenkę –
20 kwietnia 1876r. w kaplicy Sióstr Reparatek w Rzymie Jadwiga przyjęła I Komunię Świętą. Jezus, najdroższy i tak oczekiwany Gość, stał się dla niej od tej chwili Przyjacielem, jedynym Szczęściem.
Jadwiga szukała drogi swego powołania. 25 marca 1881r., po odbytych rekolekcjach pod kierunkiem ojca Piotra, postanowiła stanąc przy matce, by dopomóc jej w dziele zakładania Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego. 6 stycznia 1891r. powiedziała Panu na zawsze tak na życie w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie. Stała przy Matce Celinie, gotowa zawsze ująć ciężaru, pomóc, zaradzić.
Zgromadzenie rosło, a ona oddaława mu siebie bez reszty. Rzym, Polska, Ameryka… Przełożona, mistrzyni, matka…
Jej życie było odzwierciedleniem słów, wyrytych na krzyżach profesyjnych sióstr: „Per crucem et mortem ad resurrectionem et gloriam” (Przez krzyż i śmierć do zmartwychwstania i chwały). Zmarła 27 września 1906r. w Kętach, w domu, który jest kolebką Zgromadzenia na ziemiach polskich.
Zobacz także referat s.Tarsylli Krymowskiej CR, pt.: JADWIGA BORZĘCKA WSPÓŁZAŁOŻYCIELKA ZGROMADZENIA SIÓSTR ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO wygłoszony w Kętach podczas sympozjum: „Kęckie sacrum” i zamieszczony w pracy zbiorowej pod redakcją ks. dra Stanisława Cadera pod tym samym tytułem, Kęty 2008.